ฟางถังขว้างฟันทองไปที่ชายวัยกลางคนที่ไล่ตามนกกระจอกมา
เพียงแค่แวบแรกที่ได้เห็นก็สามารถบอกได้ทันทีว่าคนผู้นี้แต่งตัวเหมือนพ่อค้าม้าของแคว้นฮูเหนือ
พ่อค้าม้าเหลือบมองไปที่ผ้าม่านที่ยกขึ้นของรถม้า ก่อนที่จะคุกเข่าลงไปบนพื้นดินเพื่อขอบคุณฟางถัง
ฟางถังพูดขึ้นอย่างเหยียดหยัน "น่าสมเพช
ถึงขนาดปล่อยให้นกขโมยอะไรจากปากของเจ้าเชียวหรือ"
พ่อค้าม้าพูดพึมพำในขณะที่เขายังคงคุกเข่า
แม้ว่าเขาจะพูด แต่ก็ไม่มีใครได้ยินคำพูดของเขาได้อย่างชัดเจน
"ถ้าแม้แต่นกกระจอกก็สามารถเอามาได้
เช่นนั้นมันอาจจะไม่ใช่ทองจริง ๆ " หนิง เสี่ยวเหยา กระซิบกับโหลว จื่อกุ้ยที่อยู่ในรถม้า
"ใส่หัวไป เจ้าพวกเร่ร่อน"
ฟางถังโบกมือไล่พ่อค้าม้าแคว้นฮูเหนือ
หนิง เสี่ยวเหยาเอียงศีรษะของเธอและถามโหลว
จื่อกุ้ยขึ้น "คนขายฟันปลอมเคยหลอกลวงฟางถังหรือ?"
โหลว จื่อกุ้ย รู้สึกว่าหัวของเขาเริ่มปวดในขณะที่เขาขมวดคิ้วขึ้น
ก่อนจะถามขึ้นแทน "วันนี้เจ้าวางแผนจะทำอะไรบ้าง" เขาไม่สามารถไล่ตามความคิดที่โง่เขลาได้
ไม่อย่างนั้นพวกเขาจะจบลงด้วยการพูดถึงอะไรก็ไม่รู้
"คืนความบริสุทธิ์ให้ท่าน
ท่านไม่รู้หรือ "หนิง เสี่ยวเหยาพูดขึ้น
"... ... " โหลว
จื่อกุ้ยถึงกับไรคำพูด แล้วมีใครสนใจที่จะบอกเขาก่อนหรือไม่?
หนิง เสี่ยวเหยา ลดม่านลงแล้วพูดขึ้น
"ไม่ต้องกลัว ข้าจะปกป้องท่านเอง"
"เหมียว ข้าก็เช่นกัน" หัวหน้าแมวดำร้องขึ้น
นางหมายถึงอะไร นางจะปกป้องเขาหรือ? "เจ้าวางแผนที่จะคืนความบริสุทธิ์ของข้าอย่างไร? พวกเรากำลังฆ่าเปิดทางไปที่แคว้นฮูเหนือหรือ? "โหลว
จื่อกุ้ยถามขึ้น
“ฮืม? เมื่อวานนี้ไม่ใช่ท่านบอกว่ามันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้หรือ?" หนิง เสี่ยวเหยาพูดขึ้น
โหลว จื่อกุ้ย ไม่ต้องการพูดอีกต่อไป
เขาพูดอะไรแบบนั้นด้วยหรือเมื่อวานนี้?
"ไม่ต้องห่วง" หนิง
เสี่ยวเหยายกมือขึ้นเตรียมจะจับหน้าผากของโหลว จื่อกุ้ย อีกครั้ง "ท่านแม่ทัพสูงสุก
ความบริสุทธิ์ของท่านจะกลับมาเร็ว ๆ นี้"
โหลว จื่อกุ้ย ปัดมือของเธอออก
"เจ้าสามารถบอกได้หรือไม่ว่าเจ้าวางแผนอะไรกันแน่ ... " ก่อนที่เขาจะทันได้พูดจบ
ล้อรถม้าก็วิ่งขึ้นไปบนก่อนหินและทำให้รถม้าสั่น ร่างกายของโหลว จื่อกุ้ย ยังคงอ่อนแออยู่ดังนั้นเขาจึงล้มลงไปบนตักของหนิง
เสี่ยวเหยา จากนั้นริมฝีปากของเขาก็สัมผัสเข้ากับบางสิ่งบางอย่างที่เขาไม่สมควรสัมผัส
สัมผัสที่อุ่นใต้ริมฝีปากของเขา ทำให้ใบหน้าของโหลว จื่อกุ้ย
เปลี่ยนเป็นสีแดงทันที แล้วเขาก็รีบนั่งตัวตรงขึ้นทันที หนิง เสี่ยวเหยากัดริมฝีปากของเธอ
พวกเขาม้วนตัวอยู่ใต้ผ่าห่มด้วยกันแล้ว แต่ผู้ชายคนนี้ก็ยังขี้อายอยู่ดี
รถมาวิ่งไปข้างหน้าอีกสักพัก ก่อนที่มันจะหยุดลง
"ฝ่าบาท
พวกเรามาถึงที่หอรัญจวนแล้วพ่ะย่ะค่ะ " เงาพายุพูดขึ้นจากด้านนอก
หนิง เสี่ยวเหยา ออกจากรถม้า ในขณะนี้แคว้นนี้กำลังอยู่ในระหว่างการไว้ทุกข์
ดังนั้นประชาชนทุกคนจึงสวมเสื้อผ้าไว้ทุกข์ เพื่อระลึกถึงฮ่องเต้พระองค์ก่อน
ถนนในย่านแสงสีไม่ได้สว่างสไหวเหมือนก่อนและไม่มีใครเดินรอบ ๆ ทุกอย่างดูวิเวกวังเวง
หนิง เสี่ยวเหยาเงยหน้าขึ้นมองไปที่อาคารอิฐสามชั้นและอาคารไม้ พร้อมกับคิดว่ามันแตกต่างจากร้านเหล้าในจินตนาการของเธอมาก
นอกเหนือจากการขาดลูกค้าแล้ว ยังไม่มีแสงไฟแม้แต่ดวงเดียว
ร้านค้าทั้งหมดบนถนนสายนี้กำลังจะล้มละลายหรือ?
ฟางถัง ช่วยพยุงโหลว จื่อกุ้ย
ออกจากรถม้าอย่างระมัดระวัง เงาพายุได้พาแม่เล้าเข้ามาและหนิง เสี่ยวเหยา ก็จามขึ้นจากกลิ่นแป้งของนาง
ก่อนที่นางจะเดินเข้ามาใกล้ๆ เธอจามและอยากจะบอกผู้หญิงคนนี้ว่าเมื่อมันเป็นเรื่องของน้ำห้อมไม่ต้องอาบมาเช่นนี้ก็ได้
แต่แล้วนกพิราบตัวเล็ก ๆ ก็ร้องออกมา
"พวกป่าเถื่อนแคว้นฮูเหนืออยู่ที่นี่!"
หนิง เสี่ยวเหยา ได้ยินเสียงฝีเท้าดังมาจากทางเหนือของถนนและหันกลับไป
ก่อนจะวิ่งไปอยู่ด้านหน้าของโหลว จื่อกุ้ย
เธอกำลังจะเตือนทุกคนเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการโจมตีของศัตรู แต่แล้วลูกธนูก็ยิงออกมาทางโหลว
จื่อกุ้ย เงาพายุ พุ่งไปข้างหน้าจากทางด้านหลังของฟางถังและหั่นลูกศรออกเป็นครึ่งด้วยการสะบัดกระบี่เพียงครั้งเดียว
"ฆ่า!" เงาพายุตะโกนขึ้น ในขณะที่เขานำออกไปพร้อมด้วยกระบี่ของเขา
เสียงดังวิ่งผ่านอากาศมาจากด้านหลังพวกเขา
หนิง เสี่ยวเหยา หันมาก่อนจะมองเห็นลูกศรยิ่งออกมาหลายร้อยลูกเข้ามาทางพวกเขา
โหลว จื่อกุ้ย เห็นลูกศรและหนิง
เสี่ยวเหยา คนที่ยังไม่คิดที่จะหลบเลี่ยง ความกังวลของเขาทำให้เขาร้องออกมา "ฝ่าบาท!"
องครักษ์มังกรพิทักษ์ยกโล่และปิดกั้นลูกศรเอาไว้
หนิง เสี่ยวเหยา ไม่ได้มีเวลามากนัก ก่อนที่การโจมตีของลูกศรครั้งใหม่จะเริ่มต้นขึ้น
ภายใต้แสงจันทร์หัวลูกศรของพวกมันส่องประกายลงมาเหมือนดวงดาว
"นี่คือธนูเก้าลูกดอกของแคว้นฮูเหนือ!"
ฟางถัง ตะโกนขึ้นจากด้านหลัง
หนิง เสี่ยวเหยา ไม่รู้ว่าธนูเก้าลูกดอกคืออะไร
แต่เธอเห็นเงาพายุและคนที่เหลือกำลังถูกยิ่งกระหน่ำจากพายุลูกธนู ในขณะที่ยืนอยู่หลังโล่
และพวกเขาก็ไม่มีทางที่จะตอบโต้ได้ เห็นได้ชัดว่าลูกธนูที่ยิ่งออกมามีแรงกดดันมากเกินไปสำหรับพวกเขาที่จะทำอะไรนอกจากยืนหลบอยู่หลังโล่เท่านั้น
"พวกเจ้าได้วางกำลังคนไว้ตามเส้นทางหรือไม่?" โหลว จื่อกุ้ยถามฟางถังขึ้นด้วยความโกรธ
สายลมในตอนกลางคืนค่อนข้างหนาว แต่ฟางถัง
กลับกำลังเหงื่อแตกออกมา พวกเขาได้จัดวางกำลังคนไว้ตามทางทิศใต้และทางทิศเหนือของถนน
แต่ก็มีไม่มาก เขากลัวว่าการวางคนจำนวนมากเกินไปจะยับยั้งคนป่าเถื่อนแคว้นฮูเหนือไม่ให้เข้ามา
ตอนนี้พวกเขากำลังถูกโจมตีอย่างเต็มกำลัง องครักษ์พิทักษ์มังกร ประจำตำแหน่งอยู่ที่ปลายแต่ละด้านไม่มีทางที่จะเปิดทางของพวกเขาออกมาได้
"เจ้ากล้าที่ทำให้ฝ่าบาทตกอยู่ในอันตรายขนาดนี้เชียวหรือ?" โหลว จื่อกุ้ย ยกขาของเขาต้องการที่จะเตะสั่งสอนฟางถัง
หนิง เสี่ยวเหยา วิ่งไปและผลักฟางถังไปข้างๆ
"พี่ชายฟาง เจ้ายังมีอารมณ์ที่จะมาสนทนาเรื่องอื่นกับท่านแม่ทัพสูงสุดอีกหรือ?"
ขาของโหลว จื่อกุ้ย
หยุดอยู่กลางอากาศในขณะที่ฟางถังหลบหลีกเลี่ยงไปได้อย่างหวุดหวิด หนิง เสี่ยวเหยายื่นมือออกไปจับที่รถม้า
เธอได้ทำคำนวญเอาไว้แล้วว่ามันเป็นพาหนะที่มีขนาดที่หนัก คราวนี้เธอจึงใช้พลังทั้งหมดของเธอเพื่อจับด้านข้างของรถม้า
ก่อนที่จะกลั้นลมหายใจและยกมันขึ้นเหนือศีรษะของเธอ
Top NFL Point Spreads, Lines and Props from 2021 fun88 soikeotot fun88 soikeotot happyluke happyluke 3694Soccer Prediction Tips, Predictions, Tips & Winning
ตอบลบ